Przeprowadzka wzbudza różne emocje u każdego, a tym bardziej u dziecka. To duża zmiana w jego życiu, a im lepiej pociecha będzie do niej przygotowana, tym lepiej będzie ją znosić. Sprawdźmy zatem, jak przygotować dziecko do przeprowadzki.
Przeprowadzka z dzieckiem – od czego zacząć?
Przygotowanie do zmian w życiu dziecka powinno rozpocząć się do rozmowy. Musisz mu wytłumaczyć powody przeprowadzki, dopasowując przekaz do jego wieku. Inaczej będziesz rozmawiać z dzieckiem w wieku przedszkolnym, inaczej z uczniem pierwszych klas podstawówki, a jeszcze inną rozmowę będziesz prowadzić z nastolatkiem.
Nie dziw się, że na początku dziecko może złościć się i buntować, bo taka zmiana będzie zaburzać jego poczucie bezpieczeństwa. Aktywuje się w nim również lęk przed nieznanym, bo nowe miejsce oznacza mnóstwo różnych wyzwań. Będą one dotyczyły zarówno aklimatyzacji w nowym mieszkaniu i okolicy, jak i zmianą szkoły czy przedszkola i koniecznością wejścia w nową grupę rówieśniczą. Jedne dzieci zniosą taką zmianę lepiej, inne gorzej, ale warto pamiętać, że oprócz cech osobowości mających wpływ na sposób adaptacji do zmian, duże znaczenie ma też podejście rodziców do tej kwestii.
Jeśli planujesz przeprowadzkę z radością, towarzyszą temu pozytywne emocje i widzisz więcej plusów niż minusów takiej zmiany, to dziecko wyczuje ten nastrój i prawdopodobnie jego strach będzie znacznie mniejszy. Gdy jednak zmiana miejsca zamieszkania jest spowodowana trudną sytuacją życiową i nowy rozdział w życiu nie wygląda zbyt optymistycznie, to pokazanie dziecku, że przeprowadzka jest zjawiskiem pozytywnym będzie znacznie trudniejsze. W takim przypadku staraj się nie obarczać pociechy swoimi obawami i lękami, bo będzie to dla niego zbyt trudne do udźwignięcia.
Warto rozmawiać z dzieckiem szczerze, ale dopasowując poziom przekazu do jego wieku. Nie można też ukrywać, że zmiana otoczenia będzie powodować tęsknotę za aktualnymi znajomymi oraz starym miejscem zamieszkania. W sytuacji, gdy nie przeprowadzasz się na koniec świata ;), ale do innej dzielnicy czy miejscowości położonej niedaleko od aktualnego miejsca, to uświadom dziecku, że nie musi się całkiem odciąć od kolegów i przyjaciół z okolicy. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby utrzymywać kontakty po przeprowadzce, co z pewnością pomoże mu łatwiej przeżyć zmianę.
Planowanie przeprowadzki z dzieckiem
Ważnym elementem mającym pozytywny wpływ na przeżywanie przez dziecko przeprowadzki jest angażowanie go w sprawy z nią związane. To może być udział w poszukiwaniu nowego mieszkania, urządzaniu go, a później w pakowaniu rzeczy. Im bardziej dziecko będzie zaangażowane w aranżację swojego pokoju, z tym większą niecierpliwością będzie oczekiwać na moment, w którym będzie mogło w nim w końcu zamieszkać.
Warto też tak zaplanować termin przeprowadzki, by była ona jak najmniej odczuwalna dla dziecka. Jeśli nie musisz, to nie planuj przeprowadzki w ciągu roku szkolnego. Znacznie łatwiejsza jest zmiana szkoły od nowego roku szkolnego, gdy więzi pomiędzy uczniami są znacznie luźniejsze niż w okresie trwania nauki.
Jeśli nie masz możliwości tak zorganizować przeprowadzki, to rozważ pozostawienie dziecka w poprzedniej placówce aż do zakończenia roku, nawet gdyby oznaczało to konieczność dojazdów. Takie rozwiązanie pomoże mu się łatwiej oswoić ze zmianą, a nowy dom może być świetną okazją do zapraszania kolegów z aktualnej klasy.
Niektórzy starają się dopasować termin przeprowadzki do zakończenia przez dziecko jakiegoś cyklu edukacji. Często są to zmiany po zakończeniu przedszkola, edukacji wczesnoszkolnej czy szkoły podstawowej, bo to moment, w który naturalny sposób mieszają się grupy kolegów i koleżanek, więc adaptacja w takim momencie jest łatwiejsza.
O czym jeszcze pamiętać przy przeprowadzce z dzieckiem?
Chcąc dbać o dobrostan swojego dziecka przy okazji przeprowadzki, pozwól mu zabrać do nowego lokum ukochane zabawki i przedmioty. Nawet jeśli wydaje Ci się, że to bez sensu, bo są już stare i zużyte, to dziecko może ich potrzebować, by poczuć się dobrze w nowym domu. Za jakiś czas, gdy zobaczysz, że adaptacja przebiegła pomyślnie i dziecko samo stwierdzi, że już ich nie chce, będziesz mógł pozbyć się ich bez żadnych przeszkód. Nie funduj zatem dziecku niepotrzebnej traumy i segregację jego rzeczy zostaw na późniejszy okres, gdy dzień przeprowadzki stanie się już tylko wspomnieniem.